Daha Parlak Bir Son

Yıkılmış bir genç. Hayallerinden arınmış. Hayat dolu bir kadın. İnsanlar tarafından dışlanmış, çocuklar tarafından sevilen bir kadın. Hayalleri bir kadın tarafından yıkılan, kül olan bir adam. Sadece bir adam tarafından sevilen bir kadın.

''Aşkım?'' dedi İrge o ince sesiyle. ''Efendim İrgem?'' dedi adam göğüsünde yatan sevgilisine ''Beni seviyor musun?''diye sordu İrge kamerayı kendinden Demir'e çevirerek ''Çok seviyorum güzelim.'' dedi genç adam sevgilisinin saçlarını öperek. İrge dudaklarını Demir'e uzattı. Demir,İrge'nin dudaklarını öperken çok mutluydu, şimdinin aksine.

Genç kız resim çantasını sıkı sıkıya kavramış kısa ve sık adımlarla dar sokaktan geçiyordu. Bu sokak gündüz olmasına rağmen genç kızı ürkütmüştü. Botlarına odaklandı, kafasını yerden kaldırmadı. Karşı taraftan gelen genci fark etmedi ve büyük bir gürültü ile çarpıştılar. Genç kızın resim çantası yere düşerken genç adamında kahvesi iki bireyin üstüne boca olmuştu. Genç kız siyah saçlarını omuzlarından çekti, beyaz kazağının durumuna baktı. ''Çok özür dilerim.'' diye bir erkek sesi yankılandı dar sokakta. Genç kız kafasını hafif kaldırdı koyu mavi gözlerini genç adama dikti ve '' Aslında önemliydi.'' dedi yerden resim çantasını aldı ve yoluna devam etti.