Karanlık sokakta sadece sen varsın... Bir kaç tane de köpek... Senin korku dolu adımlarının dışında köpeklerin havlamaları geceye karışıyor... Karanlıktan hiç korkmadığın kadar korkuyorsun... Aslında karanlıktan değil... İçindekilerden korkuyorsun... Peki ya karanlığın içinde ne var? Asla bilemezsin... Sen sadece 'sıradan' bir insansın... Basit.. Hiç bir zaman onları göreceğini aklına getirmiyorsun... Sürekli mutlu mesut yaşayacağını sanıyorsun... Dediğim gibi... "sanıyorsun" Adımlarını hızlandırıyorsun... Sanki birinden kaçıyorsun... Ya da bir şeyden... Ama ne kadar koşarsan koş, seni yakalayabileceğini çok iyi biliyorsun... Nefes nefese kalıyorsun... Şakaklarından bir ter damlası akıyor.. Biraz da ürperiyorsun... Kendi kendini "seni kovalayan bir şeyin olmadığına" İnandırıyorsun... Halbuki, kendin bile inanmıyorsun... Temiz havayı içine çekmek için bir kaç saniye duruyorsun... Nafile... Koşmalısın... Yakalanacaksın... Tekrar koşmaya başlıyorsun... Gecenin getirdiği fısıltılara kulaklarını tıkayarak. Yol bitiyor. Yolun sonundasın... Artık kaçamazsın... Sadece karanlık var... Ve sen korkuya doğru yürüyorsun... Şimdi... " KORKUYA KUCAK AÇ "Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang