Ailemin tarafından hep dışlanandım ben. Dayak yiyen, işlerini yapan, Abim dururken evin erkeği gibi çalışıp eve para getiren bendim ama hakaret ve dayak konusu gelince yine ben yerdim. Hiç bir suçum olmasa bile o an bir şeye kızmışsa ki eğer ailem sonunda hıncını benden çıkartırlardı. Artık daha fazla dayanamayacağımı anlayıp evden kaçmıştım. Canım dedem habersiz bana bakardı. Bir de 12 yaşımdan buyana aşık olduğum çocuk vardı tabi. Yanında olamasamda kendimi hep onunla birlikteymiş gibi hissederdim. Hergün sosyal medya da resimlerine bakıp avunurdum. Birde Beyza ve Halit vardı. Beyza Furkan'ın kuzeni yani aşık olduğum çocuğun. Bütün haberleri ondan alırdım ne yaptığını ne ettiğini herşeyi. Halit ise benim sarı şekerimdi. Evden kaçtıktan sonra tanışmıştık yani daha bir yıldır falan ama benim tek dostumdu. Şimdi ise Furkan'ın yanındaydım ama bir esir gibi! Geçmişte yapılanların bedelini yine ben ödüyodum. Ona bu yaptıklarından sonra hala aşık mıydım yosa nefret mi ediyordum bunu ben de bilmiyodum.Public Domain