Mizah#7
Aslı ile Ali'nin hikâyesi, kuymağa gevrek banmak gibiydi.
《《《《《《《》》》》》》》
İzmir'in boyozundan gevreğine, denizinden midyesine delicesine sevdalı olan, mahallesinin atanamayan deli dolu müzik öğretmeni Aslı MENEMEN.
Trabzonun kuymağından karalahana sarmasına, horonundan mis gibi demli çayına delicesine sevdalı, ailesinin tek oğlu, tam bir Karadeniz uşağı olan, matematik öğretmeni Ali YAYLACI.
İkisi de yamurlu bir İzmir sabahında, iş başvurusu yaptıkları özel İzmir'im Kolejinin bahçesinde, hiç de hoş olmayacak şekilde karşılaştı.
Aslı Ali'ye, Panda yavrusu,
Ali Aslı'ya, İzmir cadısı dedi.
İki inatçı keçi masalındaki keçilerden bile daha inatçı olan bu iki zıt karakter'in sessiz savaşı nasıl sonuçlanacak dersiniz?
Aslı, Ali'nin herkesten sakladığı yarasını bir şekilde öğrenebilecek mi?
Ali, Bela makinesi ve deli dolu Aslı ile nasıl baş edecek?
Peki ya bu soğuk savaşa aileler ve okuldaki herkes de dahil olursa?
Bu hikâyenin sonunda her an herşey olabilir.
İlk yayınlanma tarihi:
09.01.2017
Bulutların üstüne geldiğimde,hiç düşmeyeceğimi sanan bir yağmurdum.
Gelinliğimi giyindiğimde,her şeyin daha mükemmel olacağına inanmıştım.
Sahi ,insan hep inanınca mı kaybeder?
"Sen çok asi ve bir o kadar da güçlü bir kadınsın."
"Sen içindeki cehennemi,gözlerinde saklayabilecek kadar gizli ve tehlikeli bir adamsın."
"Duvağını açtığımda,gözlerindeki cenneti alabileceğime eminim."
Bir cehennem sanılanın aksine asla yalan söylemez. Sadece doğruları ateştendir. Bu yüzden can yakar.
"Parçalama kalbimi! Sen benim,ruhumu teslim ettiğim adamsın."
"Gitme o zaman. Sen benim tüm umutlarım,son çaremsin!"
Bir zaman makinası isterdim,karşımda bana doğru gelecek olan mermiyi geri döndürmek için. Merminin acısından değil de,onun ellerinde silah olmasından korkuyordum.
En büyük korkularımın,en güzel kabusu o adam...
Mutlu sonlar masallara aitti.
Ve biz bir masal değil,gerçeğin ta kendisiydik.
Birinci serinin devamıdır! Birinci seriyi okumadan,bu seriyi lütfen okumayın.
10/07/2018