Yürek lazım sevmek için.
Dala konan bir kuşu , bir çiçeği sevebilecek bir yürek . Üzerinde beyaz yağmurların yağdığı bir gecede köşe başında oturan bir çocuğu sevmek lazım .Hayalleri sokağa terkedilmiş bir umudun güneşi olup sevmek. Sevmeyen bilmez kırlarda yaşam mücadelesi veren karanfilin kokusunu ,güzelliğini .Sevmeyen bilmez savaş ortasında kalmış Barış dolu bir çocuğun acılarını.Sevmeyen bilmez insan olabilmeyi. Ve bazen yüreğindeki kavgaları sevmek gerekir.Aşk ile tutulmak gerekir bir kavgaya , bir sevdaya .Unutmak gerekir bazen .Hayat bu işte yolu yok biliyorsundur bazen .Öyleki Zaman geçer bazı insanların bazen insan olduğunu görür yüreğin .Onların yaptıklarını unutmak yerine , onları unutmak lazım derler bazıları .Biz unutmayacağız .! Ne sokak ortasında vurulmuş karanfil kokan bir çocuğu ne de yüreği yanan bir Annenin hasret kokan feryadını ...Unutmayacağız , umutlarını elinden aldığınız insanları .Bir sabah elbet bir sabah bizimde bahar dolu günlerimiz olacak .Elbet bizimde şarkılarımız söylenecek .tıpkı beş mevsimi olan bir türkü gibi . Biz değil onlar susacak bir bahar akşamında . Güzel günler beklemek ümidiyle bıraktığınız yerlerde olacağız her zaman . Yüreğimizin en ortasında çoğalacağız hasret kokan bir şiirin son mısraları gibi.
Dahası yok varsa ötesi onu da yaşayacağız .biz inanıyoruz ve seveceğiz sonuna kadar insan kalabilen umutlarımızı , sevdalarımızı ,güzelliklerimizi ... MhsnßkÇç