Bir dünya insan ve onların bin bir türlü acıları... Sevmek kolay bir kelime gibi gözükebilir ama yaşantısı acı verir. Onsuz yaşayamayacak gibi hisler sözde yaşanmaz ama gerçekte hele ki genç yaşınızda çok çabuk kaybolan bir his ve ertesi günü bir bakmışsınız başka biri var hayatınızda! Unutmaya çalıştığınız anlar en zor olanı belki bir resmi, bir yazıyı, bir anıyı, bir hediyeyi, bir hayali yakıp atarsın peki kalbinizden atmak... Her şeyin üstüne bir de verilen sözler ya tutulamazsa korkusu ve o korkunun gerçekleşmesi!.. Hayat acımasız, insanlar acımasız, aşk daha acımasız. Korkarak yaşamak, tedirgin davranmak, ruhsuz gibi yalnız ve bir o kadar terkedilmişlik... yorulduğumuz anlar bu tür olaylar belki biri bize bir oyun oynuyo, canımızı ölesiye yakmak istiyor peki ya bunun bedeli!? Düşünerek yapılan çoğu şeyin sonucu iyi, tabii bazen çok düşünmek yanlış yola sürükleyebilir. Her kalp tek kişiye bunun ikisi üçü yok... Sevdik diye kötü olduk, sevdik diye mahvolduk, sevdik diye kandırıldık bir çok kişinin oyununa gelmiş insanlarız, düşmanımız dostlarımızdan daha fazla, sevince bazıları tarafından küçük düşürüldük yetmedi üstüne gözlerinin önünde çöküşümüzü izlediler!
"Bu dünyaya oyuncak olmak için gelmedik!!!"
Deniz AKAY...