Απο τα 11 μου δεν ειχα κανέναν φιλο στο σχολείο μου δεχόμουν Bullying απο αλλα παιδια, ήμουν πολύ αδύναμος και ντροπαλός καθε μερα με χτυπούσαν και τα αλλα παιδια γελούσαν και εγω αισθανόμουν ενα σκουπίδι ποτε δεν ειχα κοπέλα γιατι καμια κοπέλα δεν μου έδινε σημασία γιατι απλός δεν ημουν ενα παιδι που ντυνόταν ωραια και δεν είχε κοιλιακούς, ήρθε η ωρα να παω γυμνασιο και ειχα ενα φόβο πως να περάσω χειρότερα απο το δημοτικό και ετσι έγινε εκει την μέρα απο φάση ζω να γραφτό κιν μποξ την πρώτη μερα που πατήσω φοβήθηκα λίγο πως θα της φάω αλλα τελικα ο δάσκαλος μου φερόταν ωραια και χαιρόμουν για αυτο γιατι ποτέ δεν βοήθησε στην ζωή μ.Tutti i diritti riservati