KAYIP

Umut, her şeydir. Özlem, onu körükleyen tek şey. Ahsen'in özlemi ise umudunu adeta kırbaçlıyordu. Onca yıldan sonra kardeşini tekrar bulmuştu. Ama kardeşiyle birlikte hayata dair diğer her şey de onunla birlikte gelmişti. Aşk, mutluluk, beyazlık,ışık, her şey. Ama her beyazın içinde bir siyah, her ışığın vurduğu bölgelerde bir gölge vardır. Ahsen birden kendini ışığın en kör edici noktasındayken, bir anda gölgelerin en karanlık noktasında bulacaktır. Bunların olacağını bilseydi yine de bulur muydu kardeşini? Onun gölgeler arasında kaybolmuş bir asırlık yorgun bedenini bulmaya cesaret eder miydi?