Remembering Sunday

"I'm breaking up with you." I froze from what he said. Is this for real?

"Shut up, Ivan! Tama na nga yang biro mong 'yan. Alam mo namang ayaw ko sa mga jokes mong ganyan eh. Buti pa, tulungan mo na lang sa mga research ko." tumingin ako sa mukha niya only to see his serious face.

"I'm not joking Pam." biglang may kung anong bumara sa lalamunan ko.

I tried to laugh. "Okay... Ivan. You got me already. Seriously, stop joking around. It's not funny anymore."

"This is bullshit!" nabigla ako sa sigaw niya. "This relationship isn't working anymore. Kung pagpapatuloy pa natin 'to, magiging non sense na lang at magkakalokohan na lang tayo. So we better stop this." sabi niya tsaka pumihit patalikod. Napakurap ako sa sinabi niya at dun na nagunahan ang mga luha ko sa pagpatak. What the hell is going on? Feeling ko nahihilo ako.

"Ivan! You can't just leave me hanging. Ano bang mali ha? May nagawa ba akong mali? May iba ka na ba? Sabihin mo!"

Ilang minuto ang lumipas bago siya sumagot.

"Oo." pakiramdam ko gumuho ang mundo ko. Shit! Ang sakit lang.

"Then go! Umalis ka dito! I don't need you in my life! You bullshit! Wala kang kwenta!"

"Sorry." pagkatapos niyang sabihin ang salitang 'yon ay tuluyan na siyang naglakad papalayo, habang ako naman ay naiwang umiiyak mag-isa.