SEN KIRINTILARI

Uçsuz bucaksız mutsuzlukların sonsuzlukta buluşmasıyla oluşan aşk, kırmızıdan soyutlanarak siyaha ulaştı.
Gözümün önünden geçip giden onca düşün kuyrukları boğazıma bir intihar ipi gibi dolandı. Umutlarımı paket yapıp gizli bir kalp odacağıma saklayacağım anda bütün odaların dolu olduğunu gördüm.Sıkış pıkış sol yanıma aldığım umutlarım günden güne kabuk bağlamaya başladı.Dayanağımın kalmadığı sırada hayallerimi süsleyen özgürlük mefhumunu karşımda somut halde görünce dayanamadım. Atladım sonu olmayan bir uçurumun içine.Kayalara çarparak ulaştığın sonuç hayatıma kavis veren bir hakikatti.
Peki ya bu hakikat sen kırıntılarını son kalan güvenimle bir çırpıda atmama izin verecekmiydi?

Sükun içinde yanıma yaklaştı ve kulağıma fısıldadı.
"Ne olursa olsun benden sana kalan son kırıntıların asla gitmesine izin vermeyeceğim küçük kız..."