Let Me Love You

Introvert ayan ang tingin sa akin ng karamihan. Hindi ko naman sila masisisi kasi maski ako sang-ayon. I mean, hirap ako makipag socialize dahil kapag hindi ako kinausap hindi ko din kakausapin. Do you know the feels?

Boring ok alam ko na 'yan. My kind of fun is different than the other teenagers. Normal lang naman sa mga teenager na katulad ko ang gumala with friends, uminom sa bar, swimming, pumunta sa mga party etc. But for me, those kind of 'fun' is boring. Don't get me wrong for me na introvert nganga ka lang sa mga ganiyang eksena kasi nakakapagsalita ka lang kapag friends mo na ang kakausap sayo.

Hardworking yep. Masyado daw kasi akong subsob sa pagaaral. Wala naman akong magagawa kasi hindi rin ako marunong makipag socialize. Pero seriously, I was expecting na kapag nagaral ako ng mabuti marami akong magiging kaibigan. KABALIKTARAN lang pala. Masyado daw kasing intimidating yung aura ko kaya ganern.

Perfectionist ayan daw ang kinaka-inis nila sa akin. Lahat nalang daw ng bagay kailangan maayos at perfect.

Human robot para na daw akong robot na kinokontrol. Bawat utos kasi ng parents ko sinusunod ko, as an only child feeling ko kasi dapat maging proud sila sa akin lalo na't isa sila sa mga sikat na businessman(woman)

No feelings saaaaay whuuuut? Grabe sila sa akin kahit papaano nasasaktan, nalukungkot, umiiyak pa rin naman ako.

But that was before until I met him. He was so kind, gentle and lovable. Ibang-iba ang mundo ko sa mundo niya dahil siya may mga friends at maraming nagmamahal sakaniya. Outgoing siyang tao at friendly pa. Even, I, couldn't imagine myself falling for that boy.

But i just did. I fell in love with Lazarus Constantine.

Let Me Love You

All rights reserved