GÖLGE

Bir an da sokağın öbür ucundan acıyla inleme sesi gelince duraksamam bir oldu. Anında sesin geldiği tarafa dönüp baksamda hiçbir şey görememiştim. Sokak lambası o kadar uzun mesafeyi aydınlatabilecek güçte değildi. Çok değil birkaç saniye sonra adım sesleri duymaya başladım. Çok hızlı ve sert geliyordu kulağa ve git gide yaklaşıyordu sanki. Bu düşünceyle kalbimin atışı hızlandı ve sokağın diğer çıkışına doğru koşmaya başladım. Nereye gittiğimin bir önemi yoktu. Şimdilik sadece anı kurtarmam yeterli gibi görünüyordu gözüme.

Sokağın sonuna ulaştığımda hızımı kesmeden sola döndüm. Bu sokak bir öncekine göre daha aydınlık görünüyordu. Buna dayanarak tam biraz rahatlayıp daha bir özgüvenle koşmaya başladığım sırada ben ne olduğunu anlayamadan biri ağzımı kapatıp beni binaların gölgesine çekti.