72 Hour to Die(HunHan)

همه ساکت بودن...صدایی همراه اون تصویر سیاه و مبهم پخش شد:

((سلام به همه!! امیدوارم بابت اینکه پذیرایی درستی ازتون نمیکنیم مارو ببخشید و از بودن با ما لذت ببرید.
وقت تنگه و می خوام هر چی سریع تر بهتون دلیل مهمون ما شدن رو بگم.
شما به چالشی دعوت شدید که فقط با کمک هم میتونید به پایان برسونیدش! به همه ی شما دارویی تزریق شده که بعد از 72 ساعت مرگ آروم و تدریجی رو براتون رقم میزنه. بعد از 72 ساعت در خروجی به روی شما باز میشه و به محض ورود اثر دارو از بین میره، اما فقط یکی از شما شانس زنده موندن رو داره! فقط یکی از شما زنده میمونه وگرنه هیچ وقت دری باز نخواهد شد.
براتون آرزوی موفقیت دارم.
زمانتون شروع شده...تصمیمتونو بگیرید...مرگ یا زندگی؟))

فیلم قطع شد. هیچکس نفسش بالا نمیومد...همه شوکه بودن و چیزی نمی گفتن.
لوهان با صدای لرزونش سکوتو شکست: حا...حالاچی؟ یعنی چی اصلا؟
سوهو: یعنی باید...باید همو بکشیم؟
****************
نویسنده: Yalda E♡H
چندشاتی
ID Telegram: @yaldaeh