İnsan karanlık bir labirentte nasıl ilerlerse öyle yürüyorum hayatta. Yol gosterenim yok, haritam yok, ışığım yok. Tam bir yola girdim bir ışık gördüm, dedim yaptın kızım Aslı buldun yolunu. Saf duygularla yürüdüm, umudum arttı. Bir yaklaştım çıkışa benim için duvarı kaldıranı gördüm, aşık oldum. Kenara bir çekildi meğer yalnız değilmiş. İşte o duvarlar bir bir yıkıldı üstüme.
Uzun bir baygınlık geçirdim. Kendime geldiğimde gözümü açtım. Her yer aydınlık, h Er yer ışık. Yolum da izim de belli. Yardıma ihtiyaç duymadan ilerleyebilirim şimdi. Dogruldum ve ileri baktım. Karşımda o. Nereye baksam, nereye dönsem o. Artık yalnız olmadığımı anladım. Kimsin dedim. Seni sevenim dedi. Sevilmek nedir dedim. Göstereceğim dedi. Sevindim. Peki bana sevmeyi öğretir misin dedim. Onun için geldim dedi.
Bana sevmeyi anlat!
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024