Ik sprint de hoek om naar de C gang, en bots vol tegen iemand aan, waardoor ik op de grond val. 'Oh sorry' zeg ik. Ik begin te lachen. 'Dat is nu ook precies het nummer wat ze spelen' leg ik uit. Ik kijk omhoog naar de uitgestrekte hand, en pak hem aan. Al snel sta ik weer op de grond. Mijn blik gaat naar het hoofd van de persoon waar ik tegen aan ben gelopen. Een jongen, van een jaar of 18/19. Bruine ogen kijken me niet begrijpend aan. Ik voel mijn hoofd rood worden en kijk verlegen naar mijn bruine clarcks. -Een soort van fanfictie (Shawn Mendes en Max Verstappen) maar niet helemaal-