ÇIKMAZ

Ölümün gölgesi üstüne düşerken geçmişi aklının köşelerini bıçakla oymuştu.
Babasının hayatında olmasına rağmen yokluğuyla gözlerini aralamış,ruhunda ki acıları tekrar tekrar kanamaya yüz tutmuş kendini uçuruma bırakan bir kız...

Annesinin ruhu hep bedeninde yaşayan masum bir kız...

Tüm hayatı çıkmaz bir noktaya doğru koşarken,okyanus gözlü adamın ona vereceklerinden habersizdi.Ruhunun açlığını acılarıyla doldurmuş,gözlerini cehennemin en ücra noktasına dikmişti.Kızın yaralı ruhuna tek iyi gelecek şey o cehennemdeki okyanus mavisi gözler miydi?

"Cehennemin en ücra köşesinde sana yer yok,burası bana özel"