Miss Cold Eyes
  • Reads 338
  • Votes 13
  • Parts 4
  • Reads 338
  • Votes 13
  • Parts 4
Ongoing, First published Nov 09, 2013
They say that my eyes are scary.

wala na akong magagawa, ganun ako e. 

Ganito ako isinilang at ganito rin ang itsura ko pagkalabas ko.

pero ang tito ko ang nag pangiti sa akin at nagpapasaya nuong bata pa ako.

but, I don't know..  

I just don't know how to smile again after what happened that night.

pero isang tao ang nakapag bago sakin. 

Ang kaisa isang taong pinag tiyagaan ang pang i'isnob at pagtataray ko sa kanya.

pero, anong ginawa ko sa kanya? 

ngayon nag sisisi na ako, sana makita ko na ulit siya.                 





All rights reserved 2013  (c) Ms. Cold Eyes By Shanyeoll
All Rights Reserved
Sign up to add Miss Cold Eyes to your library and receive updates
or
#200eyes
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.