Kara Melek
  • Reads 11,349
  • Votes 393
  • Parts 17
  • Reads 11,349
  • Votes 393
  • Parts 17
Ongoing, First published Jan 21, 2017
Hayat insana bazen mecburiyetler getirir...

Çok kısa bir süre önce masallardaki gibi ihtişamlı bir hayatım vardı. Çok mutluydum. Ama birdenbire kara bulutlar üzerimde toplandı, masal sona erdi ve ben her şeyimi kaybettim. Ailemi, dostlarımı, zenginliğimi, gururumu, onurumu...

Ancak her şeyi kaybetmek, hayatta bundan sonra kaybedecek bir şeyin olmaması demektir aynı zamanda. Ve bu durum yeniden başlamak için en iyi fırsattır.

Sevdiğiniz her şey elinizden alınmışsa ve hayatınız yalanlarla, hatalarla mahvolmuşsa, önünüzde iki yol vardır. Ya her şeyi kabullenip yeni bir yol çizmek, ya da sana yapılanları canın pahasına ödetip her şeyi tekrar elde etmek.

Ben ikinci yolu seçtim. Ve seçtiğim bu yolda, ben artık kara bir meleğim. Oysa masumiyet benim hayatımın güneşiydi. Çaldılar onu benden. İhanet bulutlarıyla gölgelediler. Bundan böyle ben bu mutluluk masalının kara meleğiyim.

Ama unutmayın,  "Hayatta daima iyiler kazanır."

Ocak 2017
All Rights Reserved
Sign up to add Kara Melek to your library and receive updates
or
#344zenginlik
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
GÜN TABAĞI | TEXTİNG cover
Sabır Vaktine Esirdir / Texting cover
Oyunbozan cover
İzler Silinmez cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
SEN BEN VE BİZ. *Texting* (+18) cover
Zeytin Dalı cover
BERDEL (+18) cover
EKSTREM cover

Lafügüzaf

19 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.