Zielloos 2

Seconden leken uren te duren en het beest kwam steeds dichterbij. Nog steeds durfde de jongen hem niet neer te schieten. Normaal schoot hij altijd in bomen. 'Bomen kunnen wel tegen een stootje,' had zijn moeder gezegd, 'als je op verschillende hoogtes schiet moet het goed gaan, toch?'
Niet dat zijn jongen haar geloofde, hij was dan wel pas vijf, toch leek hij beter te snappen hoe de wereld toen in elkaar zat dan iemand van tien in een 'gewone wereld'.
Zijn lichaam begon te trillen toen hij zag dat de zombie nog maar op één meter afstand van zijn zusje was. Hij strekte zijn armen, kneep één oog dicht en richtte op het hoofd van de zombie. Op het moment dat de zombie zijn zusje vastgreep, haalde de jongen de trekker over. Een knal volgde en door de druk viel de jongen achterover. Zijn moeder probeerde hem nog tegen te houden, maar de jongen was al naar zijn zusje gerend bij het zien van haar diepe sneeën: de zombie had met zijn nagels een paar diepe sneeën in haar arm gemaakt, ze zou binnen enkele dagen dood zijn.
'Broertje?' fluisterde het meisje, die erg in paniek was door de pijn in haar arm, 'ga ik dood?' De jongen knikte en knuffelde haar. Ze verdiende het niet om nu al te sterven. Het was ook allemaal zijn schuld, het was áltijd zijn schuld. Toen zijn vader dood ging was hij ook te laf geweest om de zombie te vermoorden.
'Ja, maar bij papa zal je voor eeuwig veilig zijn,' fluisterde hij en verloste haar uit haar lijden.

^dit hierboven inderdaad vervolg van het eerste boek^
COVER GEMAAKT DOOR: @Darkancy
Algemeen fictie: 32e op 11-2-2017