Biz seninle iki yüz yıl bitkisiydik, yalnızca bir kez çiçek açan... Bir yüz yıl bitkisi. Ne azı ne daha fazlası! Çiçeğinin açması için yüz yıl bekleyen, tüm gücünü bu amaç uğruna harcayıp çiçek açtıktan sonra ölen bir yüz yıl bitkisi...
Ne çok ismimiz var değil mi? Yüz yıl bitkisi, yüz yıl çiçeği, avage, sabır çiçeği... Ben en çok senin verdiğin ismi sevdim gerçi. Ölüm çiçeği...
Benim hem çiçeğim hem ölümümken neden başkası için çiçek açmakta bu kadar hevesliydin ki? Ölümümdün... Ölümündü... Yine de çiçek açtık artık değil mi Xing?..
~~~~~~
Bu hikayede yalnızca kötüler kazanıyordu. Belki bu yüzden bu kadar gerçekti. Çiçeğinde ölüm taşıyan hangi iki bitki iyi kalabilirdi ki? Yaşamıştık bu hikayede, yıpranmıştık ve ölmüştük de aynı satırların bambaşka yerlerinde.
Peki, kötü kimdi Wufan?
Sendin... Bendim... Oydu...