Acı parmak uçlarımdan kirpiklerime dek yayılırken umuda bulanmış gözlerine bakıyorum. Cesaretimin yerle buz oluşunu izlemek keyifyen çok endişe veriyor ona. Mantığa kilometrelerce uzakken kalbim, gururundan ödün vermiyor. Bir elvedayı bile çok görüyor ses tellerim. Bavulumun tıkırtısı ayyaş koridorda çınlarken bedenim ayaklarımı takip ediyor. Kutsanmış kader yine yapacağını yapıyor ve ben suskunları oynuyorum. Ara ara yoklayan sancım beni sendeletirken acıyla fısıldıyorum. "Aşk; onu onsuz da sevebilmekmiş..." °°° Kapak yapımı | aliselintr |All Rights Reserved