KARANLIĞI SARMALAMAK

Bu kez roller değişti.
Sert kız, normal bi erkek.
Kızın yaşadığı bir olay ve içine yıkılmış iyilik dağları. Esas kız.
Çevresine ördüğü duvarlar.
O, karanlık.
"O beni 'karanlığım' diye severdi."

Erkeğin yediği o kazık. Beklenmeyen yerden gelen öldürücü darbe. Yine de yılmayan güçlü bir erkek. Esas oğlan.
"Karanlığım."

Aydınlık mı karanlığı yener, karanlık mı aydınlığı?

'İçim yanıyor ve sana bu hissettiklerim birer odun. Körüklüyor yangınımı. O yangın beni yaksın, kül etsin. Bırakamam.'

Ne olursa olsun. O erkek, karanlığı şefkati ile saracak. Karanlığı Sarmalamak.