KATİLİMİ SEVDİM BEN

Yalnızlığı kendi elleriyle mi yoğurur insan...
Yoksa yalnızlık acıylamı hamurlaşır.
Özlemde eklenirmi yalnızlığa katık olarak...
Su yerine gözyaşımı eklenir yoksa.
Tuzun yerini tutar mı hıçkırıklar...
Kalp ağrısıyla mayalanırmı yalnızlık.
Aşkın vanilyası mıdır hüzün...
Kalıp olmadan şekil tutmaz mı acı.
Acı bir şeyin şeklini almakmıdır...
Kağıda bir şeyler yazmak mıdır sevda.
Mektuba hasret konulamaz mı...
Gözyaşları ile mühürlenmez mi zarflar.
Adrese imkansız yazılamaz mı mesela...
Gönderene meçhul denmez mi.
Ya da kapısını çalıp kaçamaz mı insan...
Kim o dendiğinde sessiz kalınılamaz mı.
Titreyerek elini kapıya doğru dayayamaz mı insan...
Vazgeçemezmi insan her defasında küfrederek.
Oturduğu semtle vedalaşamaz mı insan...
Oturduğu sokaktan nefret edemez mi insan.