gulmenin, aglamanin, acının hatta sevginin bile
kotası olmalı herşeyin
bitiyorsa eğer tebessümler, çok gulmemeli insan
hani diyorlar ya " çok güldüm kesin birşey olacak " işte oyle birşey varsa yasaklansin fazla kahkalar..
aynı şekilde aglamaninda bir sınırı olmalı
bu kadar ağladığın yeter artik, mutlu olma sıran geldi denmeli..
evet! evet.. kotası olmalı herşeyin ne kadar ağladıysam o kadar gulebilmeliyim ve ne kadar yalnız kaldiysak o kadar karismaliyiz kalabalımiza..
En çok da acının sınırı olmalı..
hatta fazlası için ceza bile yazılmalı.
" cok acı çektin cezalisin bu yıl fazladan mutlu olacaksın" denmeli..
sevmenin de sınırı olmalı, herkesin bir havvasi olmalı ve gözleri ondan başkasıni gormemeli, yürüdüğü her yer onu anlatmalı sırf bu yüzden Sadık kelimesi lukattan kaldırılmalı.
bilmeli ki insanlar onda başkası olamaz.
seni seviyorum kelimesi anlamını yitirmeli
yani sen varsan onun hayatında " seviyor tabi " denmeli
aşk varsa, bağlanmışsa iki kalp birbirine, yok olmalı diger tüm insanlar..
peçe göze değil kalbe inmeli ve sırf bu yüzden insan tekrar tekrar aynı adamı (kadıni ) sevebilmeli.... B.y.