"Διηγήματα χαμένης νιότης.. Ένας κόσμος που δεν ανήκω, η άποψη μου μαθημένη από πολύ μικρή να μην μετρά φτιάχνω τελειώνω και εγκαταλείπω, τα βήματα δεν φτάνουν να φτάσω μπροστά μονίμως πίσω, πίσω από τα θέλω μου να γυρίζω..." Αυτός είναι ένας στοιχος από το αγαπημένο μου τραγούδι το οποίο με εκφράζει πολυ . Αυτό το βιβλίο είναι ποιήματα που γράφω εμπνευσμένα από ένα πρόσωπο της καθημερινότητας μου . Λένε πως η αγάπη ειναι υπέροχη Μα τραγούδια ,ταινίες εκφράζουν πόνο στο όνομα της.Αυτά που γράφω είναι αυτά που δεν τολμάω να πω