SONBAHAR ( Hazan'ım)

Bu bir kız olamaz dimi siktir valla da kız lan bu saatte ne işin vardı kızım senin ormanda ahada yavru ceylan gibi vurduk ya kızı hay a...... Koyim böyle işin Volkan kızı kucağına alıp Savaşa döndü.

- Siktir Savaş kız vurulmuş. Allah kahretsin.

Arabaya bindi öne Savaş geçti. Kapıyı kapatmadan Hamza yanında belirdi.

- Abi

- Abini sik.... Ne var lan

- Biz ne yapalım şimdi peşinden gidelim mi?

- Hee git zaten seni bekliyor. Sorduğu soruya bak ya hiç mi aklınız yok. Hamza yakalayın bulun o adamı bana.

- Abi hadi bin arabaya doktoru da arayalım...
kapıyı kapatıp telefonunu çıkardı hemen Özgürü aradı. Bir iki çalışta telefon açıldı ve Savaş a verdi

- Özgür hemen bizim eve geç.

- Sakın vuruldum demeyin

- Hayır ben değil bir kız şimdi anlatamam evde konuşuruz.

- Kız mı? Ne kızı? Naptınız lan manyaklar.

-Napalım adam vurmaktan sıkıldık biraz da karı kız vuralım dedik...

- Sadist mi oldunuz lan siz benim başıma ciddi değilsin dimi...

-Özgür Oğlum eve geç orda konuşalım hadi biz yoldayız.

- Tamam tamam çıktım siktiğimin malları...

- Ulan Savaş senin yapacağın işe de başlarını koyduğun adama da sürdüğün şu arabaya da bassana lan gaza.

- Ben ne yaptım ya şimdi onlar salaksa ben napıyım abicim Allah Allah ya hem altımdaki araba uçak değil. Kız nasıl yaşıyor mu? Sen onu söyle.

Volkan hemen kucağında yatan kıza baktı göğsü inip kalkıyordu bu iyiydi yaşıyordu.

- Evet yaşıyor ama üstü başı çamur ve kan nerden vuruldu bilmiyorum.

Savaşa cevap verdikten sonra kıza döndü ve yüzüne baktı. O kadar güzeldi ki bu çamuru hak etmiyordu. Ne yaşadığını bilmesede zavallı kızın bunu hak etmediği çok açıktı. Çamurdan seçildiği kadar bembeyaz yüzü masumluğunu savunuyordu. Yırtılmış elbisesinden neredeyse bütün vücudu seçiliyordu kıza zarar vermemeye çalışarak ceketini çıkardı ve