"Hayır yalan söylüyorsun kabul etmiyorum bunu dosyaları karıştırmış olmalısınız böyle bir şey olamaz!" Dedim bağırarak. O an tek yapmak istediğim şey kalkıp gitmekti. "Dosyalarımı tekrar kontrol et ve beni haberdar et!" İliklerime kadar korku ve endişeyle dolan bedenim odadan çıkmak için hızlıca ayaklandı. İçimdeki korku ellerimi sarmıştı kapı kolunu açmaya çalıştığımda parmaklarımın uyuştuğunu hissettim. Kendime geldim ve kapı kolunu açtım. İnsanlara çarpmayı bir saliseyle sıyırıyordum ta ki o ana kadar. "Önüne baksana öküz" dedim. Uzun boyundan ötürü kafamı kaldırmıştım su yeşili gözlerine baktığımda boş bakışlarını görebiliyordum. O anki bağırışımla kendime geldim ve kafamı yürüdüğüm yöne çevirdiğimde dudaklarımdan hafif bir şekilde "özür dilerim" dedimAll Rights Reserved