So ano bang bago? Wala , kagaya parin ng dati. It's been two years , tama dalawang taon nga. Dalawang taong pagkalugmok , dalawang taong pag iyak , at dalawang taon na ang nakalipas , yun parin yung nararamdaman kong sakit. Kaila ba ko makakaalis sa sitwasyong 'to? Kapag nag iisa ako ay bigla nalang babagsak ang mga luha ko. Siguro ay nagtataka na kayo , kung bakit at anong dahilan.
Well ganto yun....
2 years ago , meron akong boyfriend. Although hindi sya ang first boyfriend ko , eh sya naman ang first love ko. Actually , "FIRST" sa lahat. First kiss , first romantic hug , and alam nyo na... maraming nangyari samin , hindi ko nga mabilang sa mga daliri ko eh. Yun kasi ang madalas naming ginagawa pag kaming dalawa lang , sya yung nakauna sakin (maliban sakanya wala na)masaya naman kami dati , mahal ko sya mahal na mahal. Sabi nya mahal nya rin daw ako , nagmamahalan kaming dalawa pero napaka wrong timing ng panahon. Sobrang ayaw sakanya ni papa. Naalala ko pa nga , sinabi sakin ni
Welcome to The Wattpad HQ Community Happenings story!
We are so glad you're part of our global community. This is the place for readers and writers to come to discover all the things we're doing to keep our community connected and inspired. From writer prompts to keep you motivated to weekly reading challenges, you'll find it all here.