Zihninizde her şeyi bir kenara bırakın ve derin bir nefes alarak; kendinizi soluksuz okuyarak bulacağınız aşkın en tutkulu halini okumaya başlayın.( Aklınızdaki tüm klişeleri unutun. Burası saf kız ve kötü erkeğin olduğu bir kitap değil. Burada herkes kötü.)
"Bir zıtlık hikâyesi"
--------
Kafama doluşmuş bir kaç eski hatıra, ellerime konmuş küçük kar taneleri,dudaklarımda yer almış buruk gülümseme ile yine kendim idim. Acı ve hüzünün keskin pençeleri boynuma yapışmış,nefes almamı engelliyor. Boğazımdaki yumru her gün biraz daha büyüyor,yutkunmamı istemiyor. Gözlerimin önünde annem ve babamın kül olmuş cesetleri, annemin yüzündeki acı dolu o ifade ve babamın açık kalan gözleri. Kalbimdeki sessiz çırpınışlar sesini duyurmaya çalışıyor,her seferinde başarısız oluyor. Gözlerim buğulu,akmamak için savaş veriyor. Çenem tir tir titriyor fakat sadece duruyorum. Dudaklarımda ise acı dolu,kırık bir tebessüm yer alıyor. Ağlamıyorum. Susuyorum. Sonra ise dayanamıyor,bir kaç damla süzülüyor. Hızlıca siliyorum. Sadece susuyorum. Ve en acısı da benim bir kahramanım yoktu. Bu hikâyenin tek kahramanı kendim idim.