Zifiri Karanlık

Arkamızdan gelen çıtırtıyla geriye döndüm ve simsiyah giyinmiş bir adam gördüm. Tam gözlerimin içine bakıyordu ve o gözlerde saf öfke vardı. Peki ben ne yapmıştım ki bana bu kadar öfkelenmesine sebep olacak? Silahın korumasını açtı ve tam gözlerimin içine bakarak hiç tereddüt etmeden tetiği çekti. Son duyduğum ise Levent amcanın "Melis!" Diye tüm gücüyle haykırmasıydı. Peki şimdi ne olacaktı? Kardeşim ne olacaktı? Önce annesini, sonra babasını ve sonrada geriye kalan tek kişi olan ablasını kaybetmek ona nasıl bir yıkım yaşatacaktı? Peki bu yıkım karşısında onu kim toparlayacaktı? Ben bunları düşünürken bir patlama sesi daha duydum ve keskin bir acıyla yere yığıldım. Sonrası ise ZİFİRİ KARANLIK.