Tutku

Evet, belki şimdiye kadar hiç bu kadar emin bu kadar mavi , bu kadar sessiz ama aynı zamanda bu kadar fırtınalı değildi kalbim .
Ama beni korkutan kalbim çalışıyorken aklımın bir kenara çekilip sessizce beklemesiydi.
Onu her gördüğümde aynı şey oluyordu o kadar tatlı o kadar mavi gülüyordu ki sanki siyah bir kağıdın üzerinde silgi tozu gezdirmek gibiydi , sanki aşkın bedelini öderken çocuksu heyecanı ile yanmaktı .
Ben onu kalbime kadrolu olarak aldım ve onu tanıdıktan sonra yaşamaya başladım