İnsanlar ne ara bu kadar acımasız oldu? Hata yaptıktan sonra bile nasıl utanmadan insanların yüzüne bakar hale geldi? Ne diyeyim ki kelimelerin kifayetsiz olduğu son noktalardayız.Acaba klavyemizden yanlışlıkla mutluluk kelimesini kaldırdığımiz için mi bu hallere düştük bilinmez. Icimde birikmis beddualarim var benim kalp kirmamak için sakladigim sakladikcada içime cam kırıkları edasiyla dolusan sözcükler adeta fırsat kolluyolar ağzımdan çıkabilmek için ama sus kalbim sesini duyan olmasın...