Complete in HIM
  • Reads 548
  • Votes 13
  • Parts 10
  • Reads 548
  • Votes 13
  • Parts 10
Ongoing, First published Nov 15, 2013
Yung sa tuwing magkasama kayo alam mo sa sarili mong kumpleto ka.

Hinding hindi magiging malungkot pagkasama mo siya.

Buong araw puro masasayang memories lang yung ginagawa niyo.

Buong oras feeling niyo kayong dalawa lang ang tao sa mundo.

Mahal niyo ang isa't isa.

Perpekto na ang lahat.

Ayos na ang lahat.

Pero pano kung kailangan niya na talagang umalis?

May gagawin ka ba para bumalik siya?

O hahayaan mo na lang siyang mawala sayo ng tuluyan.

Pano kung may biglang dumating?

Pano kung yung dumating sayo, eh siya na pala yung magiging daan para matulungan ka sa pag-alis niya?

Anong gagawin mo?
All Rights Reserved
Sign up to add Complete in HIM to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.