Sessizliğin Sesi

Hayatta kalmaya çalıştıkça her seferini de çelme taktılar, ölüme gitmek benim için huzur demekti, çünkü benim için ölüm, annem ve mutluluk demekti.
Yaşıyordum çünkü uğruna yaşayacak hiçbir şeyim olmadığı kadar çok şeyim vardı. Omzumda binlerce ton vardı ve ben altına ezilirken ansızın hayatıma giren adam o yükleri omzundan aldı. Yaşamak için bana sebepler sundu ve beni gerçekten yaşattı.
...
Hayat sevdiklerimi ya elimden aldı yada nefret ettirdi. Korkuyordum, Ural'ı kaybetmekten ya da ondan nefret etmekten. Hayır ben Ural dan nefret edemem ki zaten, onu kaybetmekten korkuyorum. Hayat bu kadar acımasız olamazdı benden aldıklarına Ural'ı vermişti, geri alamaz onu Aral'ı alırsa gerçekten ölürüm. Ural için yaşamak istiyorum ben...
"Bir adamın gülüşünün sesi bile sevilir mi demeyin.Seviliyor"
"Tamam yaşamak pek iç açıcı değil ama sen varsın Ural "