Gitmek istediğim ama bir türlü gidemediğim yerler vardı. Sonra sihirli bir kapı buldum sihirli hayatlar. Nereye gitmek istesem içim ne zaman kalabalık olmaya başlasa sihirli kapıya gittim ve içeri girdim. Tüm kalabalığı dışarıda bıraktım kapıdan yalnızca ben ve yalnızlığım geçti. Kaçmak istedim neresi varsa oradan kaçırırdı beni sihirli kapı. Gitmek istedim tüm şehirler sihirli kapının ardındaydı hep. Sonra sihirli kapı bana arkadaşlar da verdi. Bazen mutlu eden bazen üzen arkadaşlar ama çoğunlukla anladığım ve beni anlayan arkadaşlar verdi. Kapıyı ne zaman aralasam kendime ait bir dünya bulmaya başladım. O kadar çok sevdim ki sihirli kapıyı ait olduğum hayat bana soğuk iklimli nefes daraltan alandan ibaret gelmeye başladı. Sihirli kapıyı sevdikçe gerçekliğe olan inancım azalmaya başladı. Sahip olduğum isimler dostlar var olanlar yavaş yavaş başka renklere büründü. Herkes gitse sihirli kapı hep orada beni beklemek için vardı. Ne zaman içim dolsa sahip olduğum her şey fazla gelmeye başlasa sihirli kapıya sahip oluyorum. Her şeyi dışarıda bırakıp içimde kendime ait dünyamda yaşamaya başlıyorum.. İyi ki varsın sihirli kapı.. Binlerce dünya açtığın için içimde teşekkürler..