'Είσαι τόσο αθώα και ευάλωτη μωρό μου.Σαν ένα λουλούδι,τόσο όμορφη και γλυκιά που όπως και αυτό αν το κόψεις από το έδαφος , θα μαραζώσει. Έτσι και εσύ είσαι επικίνδυνα εύθραστη,αλλά κανένας δεν μπορεί να σου αντισταθεί.Είσαι το οξυγόνο μου,μα όσο εύκολα σε βρίσκω,τόσο εύκολα σε χάνω και αισθάνομαι να πνίγομαι και είναι άσχημο,όχι γιατί πεθαίνω,αλλά γιατί είσαι εσύ που με φέρνεις όλο και πιο κοντά στο τέλος μου.Πλέον,είσαι η ζωή μου Μυρτώ,αλλά σε παρακαλώ προσπάθησε να μην γίνεις και η καταστροφή μου.'είπε και ορκίζομαι πως πρώτη φορά με κοιτάει με τόση γαλήνη,κάτι που κάνει τα σκούρα γαλανά μάτια του να φαίνονται ακόμα πιο μαγευτικά.
'Μυρτώ,μου ανήκεις!'ειπε και τα χείλια μας βρέθηκαν ενωμένα,σε ένα ακόμα διψασμένο φιλί,που αμφιβάλλω αν θα είναι το τελευταίο μας.
She is his nicotine and he loves it.
Don't copy my story and let your imagination run free❤
Μία περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο➡