YALNIZLIKLAR PRENSESİ (ASKIDA)

Bu kadar acı, bu kadar oyun biraz fazla değil mi? Kalbimin kaldırabilmesi için biraz da sevgi gerekmez mi? Mutlu olmam için bir hayatımın ve bir de sevdiğimin yanımda olması yeterli değil mi?

Daha kaç kişinin elinde oyuncak olarak dolaşıcam? Peki ya ne zaman birine aşık olucam?

Gülümsememi sağlayan ve büyülendiğim birinin yanında mı, psikopatın tekiyle mi yaşayacağım?

İnsan gerçekten sevince kusurları görmezden gelir mi? Yoksa kalbi atmazsa artık ölmüş demek mi??