Normal çoçukların eli fırça tutarken ben silah tutuyordum. Onların rengarenk boyaları varken benim sadece kırmızı boyam vardı. Kız çocukları bir odada oyunlar oynarken verirken ben o odada acılar içinde kıvranıyordum. Gençler ruh eşlerini bulurken ben ihanete uğrayıp sevdiklerimi kaybediyordum. Canavar olmak sorun değildi benim için. Sayısız insan öldürmekte öyle. Sevdiklerimi korumak için her şeyi yapardım. Yaptımda. Ama yetmedi. Yetmediği halde ben kontrolden çıktım. Daha fazla tuval. Daha fazla kırmızı. Daha fazla fırça darbesi. Yoruldum sanırım. Günlerdir uymuyordum ve tek istediğim ebedi bir uykuydu. #12.05.21 NOT! [Merhaba. Üniversite sınavından dolayı bölümleri 1 ay sonra yayınlamaya başlayacağım. Bu süre içinde oy ve yorumlarınızı giriş bölümü için esirgemeyin lütfen. Kitabı kütüphanenize ekleyip yeni bölümleri bekleyiniz. Sevgiler. ]All Rights Reserved
1 part