Medine Stories

"Surgeons. Us. We're the only superheroes." The plan was always simple. School. College. University. Med school. Work. And somehow, that plan got screwed up, really freaking badly. It's 2038, and I became an intern at Greenville Memorial Hospital in 2010. You'd think my life was easy, that I ddI the same thing every day for 28 years of my life. But you're wrong.

She was born into comfort but never into peace. Nadia came from a small town, carrying dreams far bigger than the walls that tried to hold her. Her family had everything - except understanding. Between her mother's silence, her siblings' comparisons, and relatives' constant judgments, she learned early how to hide her pain behind a polite smile. When she moved to the city for her studies, she thought she was finally free - but even freedom came with loneliness. She found a friend who turned out to be toxic, and a love that promised forever but left her in pieces. He blocked her before exams, made her cry in silence, and she kept blaming herself for things she never did wrong. The only person who truly saw her was her father - his voice on the phone, calm and steady, reminding her to keep going. He was her quiet strength when the world felt too heavy. But this isn't just a story about heartbreak or family expectations. It's about the girl who stayed - stayed through pain, pressure, and abandonment, and still learned how to rise again, softer but stronger. Because sometimes, the bravest thing a girl can do is choose herself when no one else does. 🌷

Henüz küçük yaşlarda başlamıştı kitap okumaya.Oradaki karakterler dikkatini çekiyordu.Kitaplarda kendisini buluyordu.Medine içine kapanık bir kızdı.Arkadaşları onunla dalga geçip alay ediyordu.Kızım sen delimisin bu kadar kitap okunumur diyorlardı.Medine aldırış etmiyordu inatla hergün kitap okuyordu.Ve biliyordu kendisindede yazar olma yeteneği vardı.Medine günden güne sabırsızlıkla birgün yazar olacağını bekliyordu. Daha öncede bir kaç yazarla tanışmış arkadaş olmuştu onlardan bilgi alıyordu.İleride tıpkı onlar gibi örnek bir insan olma amacı vardı medinenin.öylede oldu. Aradan yıllar geçti.Medine büyümüş genç bir kız olmuştu evlilik çağındaydı artık oda bir yetişkindi.Etrafındakiler ona hayranlıkla bakıyordu. onu küçümseyeler özür diliyordu. Medine tebessüm ve teşekkür ederek yoluna devam ediyordu.Mutlulukdan ağlıyordu.Medine kitap okuyup günlük yazmaya devam ediyordu.Başarılı bir iş adamı medineyi keşfetmiş ve ona iş sunmuştu. Fakat bunun için sürekli seyahat etmesi gerekiyordu.Medine kabul etmedi bakması gerekereken bir ailesi olduğunu düşünüyordu. Bu konuyu ailesiyle paylaşan medine biraz hüzünlü bir ses tonuyla konuştu.Çünkü aileside onay vermedi.Ertesi günü medinenin gazeteci bir arkadaşı aradı seninle röportaj yapalımmı dedi. Medine çok sevindi.Tabikide dedi. Telefonu kapattıkdan sonra çığlıklar içerisinde ailesinne bu müjdeli haberi verdi. aradan biraz zaman geçti. Arkadaşı geldi.Röportaj başladı. Medinenin ilk röportajıydı çok heyecanlıydı bir okadarda ciddiydi. Röportaj bitminde arkadaşına teşekkür etti. Bir kaç gün sonra ise medine tüm gazetelerde yer aldı bir çok iş teklifi aldı en sonunda köşe yazarlığı yapmaya başladı buradan kazandığı para ile ailesine baktı birikmiş işlerini halletti.Artık herkes medinenin başarsını konuşuyordu günden güne ödüller alıyordu.