On Stories

Zbiór 5 shotów do Zmysłowego Challegu.

Świąteczne one shoty idealne do czytanka.

Już myślę, że nic ciekawego się nie wydarzy na tej wolnej godzinie. Okazuje się jednak, że nie mam racji bo już ją widzę. Zmierza w moim kierunku. Szturcham niezauważalnie Conrada a on chwilowo odrywa się od długonogiej blondynki, żeby sprawdzić o co mi chodzi. Też już wszystko rozumie. Obcisła czarna bluzka z długim rękawem i krótka spódniczka niczym z pornola o niegrzecznej uczennicy. Odgarnia włosy, rozchyla lekko usta i siada na przeciw mnie, na stoliku. Zakłada nogę na nogę przez co mogę zauważyć kawałek wychodzącej z pod spódnicy, koronkowej przy końcu uda pończochy. Ale ta dziewczyna mnie kręci. Co ja bym jej zrobił gdybym tylko mógł. *w opowiadaniu pojawią się wulgaryzmy i opisy sytuacji które mogą kogoś urazić lub wydać się niesmaczne, z góry przepraszam jeżeli tak się stanie*

"Nie jednokrotnie zastanawiałam się czy moje przysłowiowe życie ma sens. Każdy dzień zapełniony jest bezsensem. Za każdym razem gdy otwieram oczy mam nadzieję że zaznam wreszcie radości, ale tej nadziei z każdym dniem mi ubywa. Z pozoru mogłoby się wydawać że jestem zwyczajną dwudziestolatką, nie mniej jednak świat jest pełen pozorów. " Gloria to niezwykła, pyskata, pełna skrywanych tajemnic i talentów młoda wampirzyca. Co zrobi gdy przyjdzie jej zmierzyć się z dzikim i nieokiełznanym przystojnym wampirem?

Hey so this is a story I came up with I hope ypu like it.

so I'll start with the third book / movie, prisoner of Azkaban, Iva Potter is Harry's twin sister, brown hair, neither tall nor short. First year: "But, Harry, platform nine and three quarters doesn't exist," I told him. "I know but Hagrid wouldn't have given us that card that says 'nine and three quarters' if that platform didn't exist." Harry replied as we pushed the stroller and walked past a woman with five children and heard, "Lots of Muggles, yes." They stood by the wall separating platforms nine and ten Harry and I watched them. "Percy, you first" The boy who looked like the oldest ran into the wall and disappeared, but... how "Fred you're next," the woman said. "I'm not Fred I'm George, honestlny woman and you call yourself our mother." One of them said and I giggled as he probably heard as he ran towards the wall he winked at me. Second year: " Troll in the dungeon! " Professor Quirrell run into the Great Hall. " TROLL " he said again. "TROLL IN THE DUNGEON! " He said and fell on the floor Everyone stood and started running and screams as me too, I felt some one took my hand and as i looked up to see that was Fred. " SILENCE! " Dumbledore Yelled at us, now everyone shuted up. " Everyone, go in your dormitorys! Now!" as he said we started to Running, Fred still holed my hand as we running I saw Ron And Harry Running to women's toilets. Ron, Harry, Troll is there where are you two going, Hermione. now I remembered, Hermione is in Women's toilets. " Fred! " I said. " Yes!" He answered. " Hermione! she is in Women's toilets! I have to go to her! " I said and he stopped and Looked at me holding my hand tightly " No! are you crazy?! that is dangerous! And it's absolutely out of the question to let you go, if you haven't heard there's a troll there" He said seriously. " But-" I said. " NO!!! THAT IS TOTALLY ABSU ...s-sorry I mean, listen I know you just nearly two years and I do not want to Lose you and I will not! " He said and I smiled at him as he did

Kiedy spotkałam Ciebie nie wiedziałam jeszcze co nadchodzi... Bo Ty zmieniłeś cały mój plan na idealne życie, które było już od dawna ułożone... Zepchnąłeś mnie na zupełnie inną drogę... drogę z której już nie chciałam uciec... Może to ona była właśnie moim przeznaczeniem... A ja do tej pory zastanawiam się tylko "Dlaczego...?" "Dlaczego..." wybrałeś właśnie mnie... przecież byłam przeciętna... nie to co ona. "Dlaczego..." nie potrafiłam uciec kiedy była pora. "Dlaczego..." sam mnie nie zostawiłeś chociaż mogłeś wiele razy, przecież dawałam ci na to szansę. "Dlaczego... ja?"

Тут просто все для фф

- Zniosę dla ciebie wszystko... Jeżeli tylko będziesz mi przypominała dlaczego warto... - Popatrzył mi w oczy a na jego twarzy pojawił się ból. - Są ludzie tacy jak ty którzy zasługują na wiele a nie oczekujecie niczego w zamian. - Uśmiechnęłam się smętnie wyrywając dłoń z jego uścisku. - Są też tacy jak ja dla których robicie wszystko mimo że na to nie zasługujemy... - Złożyłam ostatni pocałunek na jego policzku patrząc mu w oczy ostatni raz. Wsiadłam na ścigacza nie oglądając się za siebie i ruszyłam zostawiając go na zawszę...