Operasyon Stories

Kırık ayna parçalarıyla dolu kadehi ters tuttuğunda masken düşer. Kendini bir girdabın içinde hapis bulursun. Saatler kırılır, kadran artık gösteremez olur. Ancak hayat her duran bir saat için devam eder. Kitapların bir sargı bezi görevi gördüğünü fark ettiğinde ip sadece senin elinde olmaz, herkes bir uçtan çekiştirir. Özgürlüğün nedenini aramaya başladığında narkoz etkisi gibi bayılırsın. İğneyi en ummadığın anda, boynundan yersin, sırtından değil. Saat birden hızlı akmaya başladığında bıçak durmaz saplanır. Cam kalbe saplanıp parçalara ayırana kadar da durmaz. Yaralar çabuk iyileşmez, kanar durur. Yara bantları çare olmaz. Güvenmek için bir bir el uzatırsın göğe. Ancak bir sürü el tarafından aşağı çekilirsin. Mumun ışına çekilen bir kelebek gibi erir durursun, bul beni diye bağırırsın. Kum saatine hapsolur ve akıp bitersin ancak o bıçak camdan çıkmaz. Sonra bir uzanır kalbine, kalbindeki ışığı gün yüzüne çıkartır. Melankolik ruh hali dağılır, boya fırçalarından damlayan yağmur damlaları kaldırımda birikir. Bir sokak lambası gibi ayılan gönül kahve köpüğü gibi köpürür durur. Renkli taşlar, uğursuz siyah kediler, kesilen saçlar... Hepsi bir olup bir dolu sigara izmaritini oluşturur. Kopmuş zincirlerini bir arada tutmak için o kopan yere dağlanmış ip gibi ayakta tutar. Bir kaset sesi duyulur kısık bir melodi gibi. Güneş batar ay çıkarcasına etraf kararır ve eski bir kitap sayfasına mahkum olan çiçek canlanır. Her şey bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçerken yere düşüp parçalanan bir nar tanesi kadar çaresiz hissedersin. Sonra bakarsın, kendi basamaklarını çıkarken bile o basamakları sen çizmişsindir. Sona yaklaştığını ve hatta geldiğini bildiğinde ise her şey için geç kalmışsındır.

Eminim ki daha önce asker- avukat ilişkisi okumuşsunuzdur... Peki, askerin kadın, avukatın erkek olduğu bir kitabı daha önce okudunuz mu? Tahmin edeyim, okumadınız. ↈ "Ben aşkı kendime yasaklamışken, sen neden kalbinin kapılarını bana sonuna kadar açtın?" ↈ "Ben sadece normal bir avukatım, sen ise benim yüreğim..."

art arda bahçeye giren 5 siyah araba ile herkesin bakışları arabalara dönerken sanki ölüm sessizliği vardı bahçede .Sakince arabaların kapıları açıldı ayaklarını uzatıp bir bir arabadan çıktılar gözleri yavaşça bahçeyi tarayıp birbirlerini buldu,hepsi az çok tahmin ediyolardı neden buraya çağırıldıklarını ve kesinleştirmek için sanki senkronize gibi binadan içeri girdiler, bahçede olanlar kendi aralarında fısıldaşmaya başlamışlardı bile birbirlerine kim olduklarını soruyo tanıyanlar tanımayanlara anlatıyordu bildiklerini..

Aegis, aşkı en büyük zayıflık olarak gören bir kurumdu. Duygular yasaktı, bağlılık tehlikeliydi. Ama iki ajan, tüm kuralları sessizce yıktı. Park Jimin ve Jeon Jungkook; birbirlerinin sırrı, birbirlerinin felaketi oldular. Gölgeler arasında yaşadıkları aşk, Aegis'in bile fark edemediği kadar derindi. Ta ki bir görev, sadece kan değil çok daha fazlasını kaybettirene kadar. •omegaverse •alfakook •omegajim

Dünyayı kurtarmak mı istediğimden emin değilim.

Konusu: Eftelya Naz Öztürk... Güçlü durmaya çalışan ama geçmişin acılarıyla derin yaralar almış genç bir doktordur. İstanbul'daki düzenini ve anılarını geride bırakıp Diyarbakır'da yeni bir hayata başlamak üzere yola çıkar. Geçmişi unutmak, acılarını geride bırakmak isterken... Bir uçak yolculuğunda, yanına oturan o kaba ve umursamaz adam, tüm huzurunu yerle bir eder. Ama o adam, kaderin Eftelya'ya yazdığı yeni hikâyenin baş kahramanıdır: Hayatına yepyeni bir sayfa açmak isterken, kader ona geçmişin değil, geleceğin en zorlu sınavını sunar. O adam: Yüzbaşı Alparslan Karakurt Kuralcı, vakur, görevine bağlı,soğuk, sert ve ukala bir adamla yaşadığı tartışma, sıradan bir tesadüf gibi görünse de... Aslında bu karşılaşma, kalbinin ilk sınavı olacaktır. duygularını göstermeyen bir asker... Ama içinde fırtınalar kopan, sadece vatanına değil, sevdiği her şeye ömrünü adamaya hazır biri... Bir çatışmada yaralanarak Eftelya'nın çalıştığı hastaneye getirildiğinde, yolları ikinci kez kesişir. Ne var ki her karşılaşmaları, ya laf dalaşına ya da kalpleri susturamayan sessizliğe dönüşür. Aralarında sürekli bir çekişme, inatlaşma ve didişme vardır. Ama en derinlerinde aynı savaş yaşanmaktadır: Aşk ve inkar... Eftelya'nın yaralı kalbine umutla dokunan adam, Alparslan'ın zırh gibi ördüğü duvarları sarsacaktır. Ama Alparslan için bir kadını sevmek, vatan kadar kutsal, bir o kadar da tehlikelidir. Çünkü o, sadece sevmeyi bilmez... Sevdiğini de vatanı gibi sahiplenir. Eftelya ve Alparslan'ın hikâyesi, kalple yemin arasında bir savaşı anlatıyor. Peki bir asker, sadece vatanı için değil... Bir kadın için de canını feda eder mi?