Depresif قصص

„Je koniec," - jedna veta, ktorá sa mi v hlave opakuje dokola, dokola a dokola. „Ešte pred tebou som mal jedno dievča, má so mnou dvoj ročné dievčatko. Potrebujú ma. Prepáč," sklopil zrak. Čím som si toto zaslúžila? Čo som komu urobila? Prečo kurva práve ja?! Prečo? Prečo? Prečo?

(WEJDŹ TU!) POTRZEBUJE POMOCY!

Nereye varacağı bilinmeyen bir savruluşun öyküsü...

Anabelle, druhým menom An, je mladá 24 ročná, životom skúšaná a láskou sklamaná žena. Na aké dno môže spadnúť človek s nízkym sebavedomým? Pozná hranice? Vie čo je už za hranicami zdravého rozumu? A čo znamená "zdravý rozum"? Existuje aj nezdravý rozum? Aký je medzi nimi rozdiel? Čo ich vzájomne oddeľuje? Depresia? Suicidalita?

I have never wanted Venus to be my home. How much I would love being an ordinary boy from the blue planet! Everything would be just so much easier. I wouldn't let down my parents, I could live the life of a typical teenager. They wouldn't call me an attention-seeker or alien. And Margo could still possibly love me. #WattPride supporttransrights🏳️‍🌈

Depresie

Au trecut trei luni de cand am fost diagnosticat cu tulburare anxios-depresiva. Nu m-am atins de pastile dar nici nu am reusit sa ma reangajez. Singrul lucru de care m-am lipit este sportul.Mi-am transferat gandurile obsesive catre el. Ciudat cum funcționează creierul. După ani de decizii greșite tot el se supără. Ma bucur ca incepem sa ne intelege, cooperam oarecum, ma lasa sa ascult muzica cum o faceam odinioara, cu pasiune. Observ cum boala triază prietenii. Se pare că mai am trei. Doi vechi si unul nou. Cel nou ma ajuta sa trec peste problemele din prezent, cei vechi imi tin amintirea vie despre cum eram odată. Am si un frate, apropo, nu-l consider prieten, e mai presus, e singurul care imi doreste binele cu adevărat, ceilalți mi-l vor, dar doar limitat, până la nivelul lor, ce trece peste aduce invidie. E ciudat când iti dai seama ca nu totul tine de plasticul ala jegos cu elemente de siguranță

Depresívne myšlienky, citáty a tak ďalej :)

Meh.......citeste daca ai intalnit vreodata depresia sau daca in acest moment te confrunti cu ea. Poate te va ajuta.

Vidím ho každé ráno. Keď sa prebúdzam, po ceste do práce, dokonca aj pri obede. Stále rastie a neviem sa ho zbaviť. Desí ma... Poviedka o probléme, ktorý trápi (skoro) každého z nás

Opowiadanie te traktuje jak formę terapii, zakończenie pewnego rozdziału mojego życia. Wszystkie zdarzenia są autentyczne, a imiona nie są przypadkowe. Może mam trochę nadziei, że kiedyś dojdzie to do osoby od, której potrzebowałam pomocy. Nie piszę tego, żeby komuś podpowiedzieć jak szybko schudnąć, jak kłamać czy opisywać zasady bycia motylkiem ruchu Pro Any. Mam ogromną nadzieję, że chociaż jedna osoba, która to przeczyta stwierdzi, że nie warto.

Mam na imię Ola i mam 17 lat i dzisiaj opowiem wam jaką cenę zapłaciłam za wymarzony rozmiar 36. Nie jest historia tylko o dietach, ale też o depresji, nerwicy i problemach normalnej nastolatki.
 Zawsze byłam osobą bardzo towarzyską i otwartą, czasami myślałam, że nawet za bardzo bezpośrednią i szczerą. Co do mojej osoby zdania były bardzo podzielone, mnie się po prostu albo uwielbia, albo nienawidzi to nie zmieniło się do dziś. Cóż w zeszłe wakacje, byłam całkowicie inna. Wszytko zmieniło się w raz z rozpoczęciem nowego etapu mojego życia- poszłam do szkoły średniej. Zawsze byłam bardzo pewna siebie, nigdy nie maiłam problemu z akceptacją samej siebie, nie przeszkadzało mi to, że musze kupować ubrania w rozmiarze XL, nie czułam parcia na codzienne strojenie się jak na pokaz mody, nie potrzebowałam pełnego makijażu, w zasadzie mój wygląd był mi obojętny. Wiedziałam, że mam poczucie humoru, że ludzie lubią spędzać ze mną czas, a ja nigdy nie miałam problemu z nawiązywaniem nowych znajomości. Zawsze w pociągu wychodziłam z inicjatywą porozmawiania z kimś obcym, żeby umilić sobie podróż. Nawet uważałam się za istotkę inteligentną, chociaż moje przekonanie nie przekładało się na wyniki w nauce. Moja pewność siebie bardzo spadła jak zaczęłam technikum. Dziwne jest to, że tak naprawdę nic drastycznego nie wydarzyło się w tym czasie, ja po prostu zaczęłam się zmieniać.

Posadnutie je najhoršia forma mučenia.

Black is my happy color, nosím len tesný roztrhaný, bundy s nášivkami, pierc, tøp&melanie,rada sa fotím s kaktusom pretože plants are friends a s mlákou rozliateho benzínu pretože je to grunge a mam nezdravú závislosť na slove aesthetic!!1! xd

Táto séria príbehov sa skladá z mojich myšlienok a vecí, ktoré sa mi stali, alebo ešte stále dejú, počas života. Chcela by som ich zdieľať s ostatnými, s vami. Tieto príbehy obsahujú filozofické myšlienky, fakty, poučenia, ale aj nápady, ako zlepšiť samého seba a ľudí okolo nás. Verím, že sa vám moje príbehy budú páčiť😊

Mladá Rose Wiliamsová si do svojich pätnástich myslela, že jej otec ju opustil ešte keď bola malá. Ale nečakané zístenie jej život obráti naruby. Prepadne do depresií a všetkú vinu z otcovej nehody bude hádzať na seba. Psychológ, poradca či rodina si s ňou nevedia poradiť. Keď sa zdá, že toto obdobie sa nikdy neskončí, do života jej vtrhne nový chlapec na škole. Prejavuje o ňu až veľký záujem, lenže ona nechce nikoho ani len vidieť. Ako sa to skončí? Roztopí chlapec jej ľadové srdce? A.. Skončí sa to vôbec?

Monarchia zagrożona! Król i książę u wrót śmierci! Jedyną szansą monarchii jest nieślubna córka, o której naród nie wie.

možno čakáš, že tu nájdeš kúsok deja, ktorý bude tak napínavý, že si hneď povieš, že toto chcem čítať.. ale opak je pravdou... nič také tu nenapíšem... je len na tebe, či dáš šancu niečomu o čom nič nevieš, alebo to hneď zavrhneš... príjemné čítanie ))

Svet je plný zlomených ľudí. Najhoršie je že nikto ani netuší že človek vedľa nich je zlomený.