Mutluluk Stories

Omuzuma örtülen şal ile başımı kaldırdım. "Midyat havası serttir. Adamı çarpar. Ne olduğunu anlamadan hasta olursun." Şalın katını açıp ucunu Merwan' ın sırtına örttüm. "Teşekkür ederim." Şala bakıp bana döndü. Başını hafifçe yere eğdi. "Eyvallah." Gökyüzüne çevirdim başımı. "Gök sakin bugün. Yıldızlar çok parlak." "Gözlerin gibi." Başımı hafifçe ona çevirdim. Bana bakıyordu. "Hani şarkı da diyor ya ; Kirpiğin ok, gözün hançer, yaralıyım ben. Düz ovada vuruldum, bahtı karalıyım ben. İlk gün ben, senin gözlerine vuruldum. Kokuna meftun oldum. Varlığın olmadan yaşayamaz oldum. Bir bakışın, bir sözün, beni hem öldürebilecek hem de yaşatabilecek noktaya ne zaman geldi bilmiyorum ama bundan hiç şikayetçi değilim. Oğlumuz, sen ve ben. Burada sonsuza kadar kalabilirim. İzin ver, Zeyna. İzin ver, bana nefes olduğun gibi sana nefes olayım. Yükünü alayım omuzlarından." "O yüklerden yorulursan?" "Sen de soluklanırım. Oğlumuz da soluklanırım. Bütün yorgunluğum gider."

"Ben Kumsal Ece, hayatımda hiçbir şeyden korkmazdım. Taki hayatım kökünden değişene kadar." 17 yaşında olan Kumsal Ece, kötü hayat koşullarında yaşamak zorunda olan genç bir kızdır. Hayatı okula gitmek, her saat iş çalışmak ve onu zerre sevmeyen anne babasına katlanmakla geçer. Bir gün zengin bir aile iki kızların karıştığını söylerler. İşte Kumsal Ece'nin hayatı tam da orda başlar. 5 abi, bir ikiz, bir de erkek kardeş ne kadar iyi olunabilirdi? Peki ya istenmemek? Onu kaldırabilir miydi? Gururlu mu gururlu Kumsal Ece, önyargılı beş abi, bir ikiz ve erkek kardeş. *** ~Gülüşlerimizi çalan her biri için bir çiçek dikelim. Çevremiz çiçek bahçesi olsun. Acılara gül, özleme papatya ekelim. Etrafımızı güzel kokular sarsın.~ (Bir abi kitabı klişesidir. Mantık hataları, yazım yanlışları vb. olabilir. Bunun bilincinde okuyun.)

ÇOK SEVECEKSİNİZ!💖

Mira "Bizim o çocukla olmamız imkansız değil mi" Furkan "O kız ve ben, hayatta olmaz. İmkansızız biz."

0538***: Üç yüz on yedi gün 0538***: Dalgalarda var bir hüzün 0538***: Dalgalarda var bir hüzün 0538***: Üç yüz on yedi gün. / 18.27 Keyifli Okumalar, Üç Yüz On Yedi Okuyucuları...

Herşey ailemi yanlışlıkla oldurdugumden oldu abilerimin bana olan nefreti💔 İ.Y.İ.Y.İ.M💔

Hikaye tamamen doğaçlama dan oluşuyor

yaşantımdan parçalar

Bir kızın hayallerine giden yol...

Have you ever had a moment where you said "I wish"? Could it be that moment actually saved you from the biggest disaster? Maybe the one you couldn't be with would have ruined you... And maybe that tear was a sign of a miracle. This piece tells how regrets can actually turn into salvation. Read it once... maybe your own "I wish" will no longer feel like a burden.

Tam 'her şey bitti' dediğiniz anda aslında her şey yeni başlıyor olabilir mi? Karina Stamford için hastalığını öğrendiği gün o gündü işte. Ölümle yaşamı aynı anda hissettiği gün...Tüm hayatını bir anda değiştirecek olan esrarengiz yabancıyla karşılaştığı gün...Bu bir tesadüf müydü yoksa kaderin bir oyunu mu bilinmezdi elbet ama onun için bir mucizenin ,mutluluğa giden yolun başlangıcı olduğu kesindi. Tumaini Menes...Sisten gelen yabancı...İlk başlarda garip bir adam gibi gelmişti. Ama tanıdıkça birçok ortak yaşantıya sahip olduklarını anlayacaktı. Çünkü geçmişlerinin hatta geleceklerinin bile aynı yazıldığını görecekti. Bu adam ona şu ana kadar aslında yaşamadığını fark ettirecekti. Ve bundan sonra yaşaması için bir amaç olacaktı. Hastalığını yenmesi için bir neden...Bir umut... Ama hiçbir acı sonsuza dek sürmeyeceği gibi mutluluğun da bir sonu olabilirdi. Öyle bile olsa onu ebedi kılmak bizim elimizde değil miydi?

Merhaba, Havin ben. Gecelerin üzerinde ağladığı Havin.

İstenmeyen bir evlilik sonunda mutluluğa dönüşür mü?