Tam 4 yıl önce burada bulunmuşum. Hayatımın en değişik en karmaşık dönemiymiş. Ara sıra gelip bir bakıyorum da değişen çok şey olmuş. Ben değişmişim fikirlerim değişmiş. Büyümüş ve artık her şeyin farkında olan biri olmuşum. Buraya yazmak istedim çünkü kendimi yalnız hissettim. Sığınacak bir liman olmayınca sığınabilecek delikler aramaya başlar insan. Hayatımın belki en üzücü en kalp kırıcı, yıpratıcı dönemindeyim. Uykusuzluklar, takıntılar, bedensel çöküş... Kimse farkında değil ama içimde bir yangın var ne söndüreni var ne cesaret edebileni bu öyle bir yangın ki sanki yaklaşanı tutuşturacak cinsten. Bu alev ne zaman söner bilmem ama bu sönmeyen alev içimi çoktan çöplüğe çevirmiş dışarısı için sırasını bekliyor.
