"Kör bir kuyunun dibine vardıktan sonra, yitirilecek hiçbir şeyin kalmadığı bilinci, umulmadık bir güç veriyor insana. Tırnaklarınla çentikler açıyorsun karanlık duvarların üzerinde. Kan revan içinde kaldığına aldırmadan, milim milim, düze çıkarmaya çalışıyorsun bedenini. Can havliyle yarattığım minik çentiklerimin, içine düştüğüm çözümsüzlük dehlizinden çıkmamı sağlayacaklarından emin değilim. Ama, karanlığın ucunda beliriveren, güneş doğumu öncesinin gölgeli aydınlığını çağrıştıran cılız ışığa, sürünerek de olsa ulaşmak zorundayım."
-Canan Tan (Piraye)

                                              🌙🥀🌵
Tumblr: http://www.basitbirfan.tumblr.com/