Bu benim ilk yazım umarım beğenirsiniz??Yorumlarınızı bekliyorum.
Artık sıkıldım hayattan, zevk alamıyorum yaptıklarımdan. Soranlarda kader deyip geçiyorum ama belkide yaşamayı bilmiyorum. Yalnız takılmayı seviyorum bilmiyorum belkide bu beni uçuruma sürüklüyor ama hayal kurmayı oturup bir yerde sessizce ağlamayı seviyorum. Kimsenin benim mutlu olmadığımı bilmesini istemiyorum. Soranlara mutluyum diyorum ve belkide konuştuğum her cümlede gülücük var. Biliyorum acılarını saklamayı bilen güçlüdür ama artık buna ne kadar dayanabileceğimi bilmiyorum. Ben, beni gerçekten anlayan anlayabilecek birini istiyorum. Belki onunla mutlu olurum. Ben mutlu olamasam bile onu mutlu etmek için elimden geleni yaparım. Hayat aslında yaşayabilene güzeldir. Demek ki ya yaşamayı bilmiyoruz ya da yaşamayı bilmiyoruz ya da yaşama sebebimiz yok gerçekten. . .
Tunahan(Mavi)
