Bay ölümün sıcak omzuna dokundum hey dostum dünyada yaşam berbat.
''Bay ölüm yüzüme baktı; şunu söylemeliyim ki ölümlülerin ağzında unutulan siyah bir tanrıyım. Yaşam, böceklerin gezindiği topraklarda açan çiçek vadisi, uzun sapları olan çiçeklerin boşluğunda koşmalısın küçük kız’’
Kalbim hızlandı, yanaklarım naif bir esintiyle dondu
‘’Tükenene dek koşmalıyım bay ölüm. Oymalı tahtında huzurla uyurken, nefes alan anlamsız yaşamımla bacaklarına sarılmak istiyorum. Toprağın kambur sırtını örtüyorum kanatlarıma’’
