Kitap' adı altında anlatmak istediğim şey; sayısız sayfasıyla, duygu yüklü satırlarıyla, okuyucuya bazen balyoz, bazen paradoks üstüne paradoksla anlatılmak ve işlenilmek istenilen düşünceyi iletmek adına akıtılmış, birkaç paragraf öbeğinin zihnimizde vücut bulması olayından başka hiçbir anlamı olmayan vasıta yanlısı, düşünce fazlası, histerik acı karması söz biçiminin karşılığıdır zihnimde. Bazı zamanlar beynimde karşı koyamayacağım kadar güçlü ve büyük bir infial patlak verir. Bu güçlü duygu yalnızca, bir başkasının yoğun duygusuyla çözülür ve benliğimdeki önemini yitirir. Yalnızca bu nedenle okur da okurum. Yazar da yazarım. Amacım da tam bu noktada ortaya çıkar ve kendini ifşa eder: olur da kendi yaralarınızı gözünüzde büyütmeye başlar ve bende de aynı yaraların vâr olduğu bir gerçeklik sezerseniz; yalnız olmadığınız fikri bir nebze de olsa ferahlık verebilirse küle dönmeye yüz tutmuş yüreğinize, ben, başarmayı arzuladığım şeyi çoktan avuçlarımın içinde sıkı sıkı tutuyorum demektir.