qxreic

Kalbim kırılıyor her bakışımda. 

Herkes köşesini kapmış iyi ama ben nasıl büyük adam olacağım?
          Bir tek seni bana çok gördü dünya.
          İyiler bu savaşı kaybetmiş, peki ben nasıl büyük adam olacağım?
          Kötü olmak seni geri getirir mi acaba? 

Kalbim yine üzgün, seni andım da derinden
          Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden
          Yorgun ve kırılmış gibi en ince yerinden
          Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden
          Senden boşalan bağrıma gözyaşları dolmuş
          Gördüm ki yazın bastığımız otları solmuş
          Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş
          Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden

Bir kurguya başlayacağım ama akılsız başım hangi çifti kullanacağım konusunda beni delicesine yanıltıyor. 

Koynumda çırılçıplaksınız
          Şehir, akşam ve sen
          Aydınlıgınız yüzüme vuruyor
          Bir de saçlarınızın kokusu.
          Bu çarpan yürek kimin,
          Sesleri soluklarımızın üstünde küt küt atan
          Senin mi şehrin mi akşamın mı yoksa benimkisi mi? 
          Akşam nerde bitiyor, nerde başlıyor şehir?
          Şehir nerde bitiyor, sen nerde başlıyorsun?
          Ben nerde bitip nerde başlıyorum?
          

Akılsızım çok,
          Benim yerle gökle ne işim var?

Bundan böyle ne vakit bir yangından artakalan,
          İsle kararmış bir şair gölgesi görsen
          Başıboş, duran, susan, içinden yanan:
          Ya da bir kız kardeş, ağlayan kekliğine,
          Uzak ve göğsünde klarnet sesiyle dolaşan.

Birisini seviyorsan onu öldürme demek kolay.
          Oysa her âşık önce kendine sonra yanındakine cellat.
          Ve aşkta ölümün bir anlamı vardır, görklü kılınan.
          Bozulsun diye im.
          Her ateş önce yanını yoklar sevgilim. 

Nereye gidersen git, kiminle olursan ol aklına geldiği an darmadağın edecek seni bazı hatıraların. Dünya kendinden kaçabileceğin kadar büyük değil. 

“Kafam yerinde değil, her şey bulanık ve görüşüm yok denecek kadar az. Yanımda yine sen, tekrar sen, sen ve sen. Bomboş sokağın ortasında, ortalıkta canlılığa dair bir iz de yok. Tabii bizden başka atan kalp olmadığından ortam rahatsız edici olacak ki bir şarkı tutturuyorsun dudaklarınla. 
          
          
          
          Sen ilk öptüğüm, dokunduğum.
          Hakkında durmadan hayaller kurduğum.”