İvit bin gildim ^-^
Wattpad e bir girdim 87 mesaj.
Herkes yeni bölüm istiyoruz diye isyana girmiş.
Sizin için upuzun yazdım.
Doğum günü bu bölüm değil sorry.
Bu bölüm Doğum günü sabahı.
Ama 13.Bölüm sizlerle.
Bide hikayeyinin ilk iki bölümünü düzenledim.
İsterseniz bi okuyun ilk iki bölümü.
Bi bölüm var orada ne olduğunu ne yaşadağını bir kaç bölüm sonra anlatacığım
-Doğum Günü Sabahı-
Lanet gün gelmişti.
Doğum günü gecem ölüm gecem.
Hangi kana bulanacak elbisemi giysem ?
Gördüğüm şeyle Sertçe yutkundum.
3 sene önceki elbisemi,doğum günü elbisemi görmüştüm.
Ayaklarım beni taşımıyordu.
Yere düştüm ve ağlamaya başladım.
Hıçkırıklarım içinde boğulurken yere yattım.
Luke yanıma geldiğinde elbise göz yaşlarımdan sırıl sıklam
olmuştu.
"Jane ! "dedi ve yanıma çöktü.
Kafamı kendine çevirdiğinde ağlamam daha şiddetlenmişti.
"Dayanamıyorum.Ağlama.Gözümün önünde ağlama."dedi.
"Du-durmuyor"dedim elim tersiyle gözyaşlarımı silmeye çalışırken.
"Ben saf değilim"dedim.
"Benim hayatım kirli"dedim.
"En önemlisi de Benim bedenim kirli"dedim.
"Her kötülüğün içinde bir iyilik vardır Jane ve o iyilik sensin."dedi.
"Benim iyiliğimsin sensin."dedi
"Ve en önemlisi sen benim geleceğimsin"dedi.
"Lu-luke"dedim ve ona sarıldım.
"Beni hiç bırakma olur mu ?"dedim.
"Ölsemde bırakmam"dedi.
"Eğer ölürsem"dedim.
"Öyle birşey olmayacak"dedi.
"Eğer ölürsem beni hiç unutma"dedim.
"Jane öyle birşey olmayacak"dedi.
"Artık şu s*ktiğim konuyu kapatalım.Çünkü sen ağladıkça ben burda ölüyorum"dedi.
"Tamam"dedim ve gözyaşlarımı silerek ayağa kalktım.
"Şimdi sana harika bir kahvaltı hazırlayacağım"dedi eliyle harika işareti yaparak.
"Hayret sen yapabiliyor musun ?"dedim merdivenlerden inerken.
"Herhaldir yani senin burda karşında"dedi.
"Karşımda kim var ?"dedim mutfağa gelirken.
"Karşında şarkıcı ve aşcı Luke var yahu"dediğinde büyük bir kahkaha attım.
"Hey neye gülüyorsun ?"dedi önlüğünü takarken.
"Ya sen nasıl aşçı olacaksın ? Daha önlüğünü takamıyorsun ?"dedim ve önlüğünü takmaya gittim.
"Belki ünlü bir aşçı olamam ama senin aşçın olurum ?"dedi.
"Luke !"dedim önlüğünün ipini bağlarken.
Bende önlüğümü taktım ve ona yardımcı olmaya başladım.
----------------------------------------------
Uyarı ! : Şarkıcı ve aşçı Luke'un tarifini evde denemeyiniz.
Çünkü yazar kafadan attı bu tarifi.
----------------------------------------------
"Şimdi ! Omlet yapacağız ve onun için vanilya gerek"dedi bilmiş bir şekilde.
"Vanilya mı ?"dedim şaşırmış bir ifadeyle.
"Beni zehirlemek mi istiyorsun ?"dedim.
"Şarkıcı ve aşçı Luke'un tarifinde öyle."dedi.
"Karışmıyorum"dedim ve ellerimi yukarı kaldırdım.
Eldivenlerini taktı ve :
"Vanilya nerede ?"dedi.
"Bak şu çekmece var ya orada"dedim elimle çekmeceyi işaret ederek.
Yarım saatlik çabadan sonra bulabilmişti.
"Ahanda buldum !"dedi ve elini beline koydu.
"Hey ! Artık şu Şarkıcı ve aşçı Luke'un omleti ne zaman bitecek ?"dedim.
"Daha malzemeleri hazırlıyor.Lütfen rahatsız etmeyin"dedi.
"Evet ! İkinci malzeme de dut !"dedi.
Dutlu ve vanilyalı omlet mi ?
"Luke eğer bugün ölürsem bu omlet yüzünden mezarıma 'dutlu ve vanilyalı omlet yüzünden öldü' yazarsın tamam mı ?"dedim
"Ah ! Jane merak etme güzel olucak"dedi.
"Tamam bekliyorum"dedim.
"Evet şimdi bu küçük dutu vanilyanı içine atıyoruz."dedi ve içine attı.
"Son olarak tavamızı alıyoruz"dedi ve tavayı bana gösterdi.
"Evet"dedim.
"Güzel gidiyorsun"dedim.
"Teşekkürler"dedi ve vanilyalı dut tarifini tavaya döktü.
Ocağın altını yaktı ve karşıma oturdu.
"Ölmeğeceğiz dimi ?"dedim korkarak.
"Ölmeyeceğiz.Yani en azından lavabodan çıkamayacağız"dedi eliyle lavaboyu işaret ederek.
"Sanırım pişti"dedim.
Yanına gitti ve ocağı kıstı.
Tavayla biraz oyalandıktan sonra tabaklara koydu ve getirdi.
"Vee ! Şarkıcı Aşçı Luke Hemmings'in special omleti"dedi ve tabağı önüme koydu.
Bir parça aldım ve ağzıma attım.
Ve sanırım hayatımın en büyük hatasını yapmıştım.
Koşarak lavaboya gittim ve yediğimi çıkardım.
Lavabodan çıkarken :
"Luke ! Tanrı karına sabır versin"dedim.
"Hımm.. O zaman sana versin"dedi.
